กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ขณะที่บิลลี่ไปเที่ยวในป่ากับพ่อ เขาได้พบกับหญิงชราที่เป็นลมหมดสติ บิลลี่มอบอาหารและน้ำดื่มให้แก่เธอ
หญิงชรา : ขอบใจมากหลานชาย ถ้าไม่ได้เธอฉันคงลำบากมาก
บิลลี่ : ไม่เป็นไรครับ เมื่อเห็นคนลำบากเราก็ต้องช่วยเหลือ
หญิงชรา : ว่าแต่หนูเข้ามาในป่านี้คนเดียวหรือ
บิลลี่ : เปล่าครับผมมากับพ่อ แต่พ่อไปตามหาแกะทางด้านโน้นครับ
หญิงชรา : เธอมีความสุขดีอยู่หรือ
บิลลี่ : ครับผมมีความสุขดี
หญิงชรา : แล้วเธออยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า
บิลลี่ : อืม ก็มีหลายอย่างครับ แต่ครอบครัวของเราไม่ค่อยมีเงิน ผมเลยไม่ได้ของตามที่ต้องการมากนัก
หญิงชรา : ถ้าอย่างนั้น ฉันจะให้ของอย่างหนึ่ง มันจะทำให้เธอสมปรารถนาทุกอย่าง
บิลลี่ : จริงเหรอครับ
หญิงชรา : นี่คือโถวิเศษ เมื่อเธอต้องการอะไร เมื่ออธิษฐานแล้วล้วงมือไปในโถใบนี้ เธอจะได้ทุกอย่างตามใจปรารถนา แต่จำไว้ว่ามันจะทำให้สิ่งที่เธอรักหายไปหนึ่งอย่างเสมอ
บิลลี่ : เอ้อขอบคุณมากครับ
เมื่อกลับถึงบ้าน บิลลี่คิดมากจนนอนไม่หลับเพราะมัวคิดว่าพรุ่งนี้ เขาจะเอาอะไรออกจากโถวิเศษบ้าง เมื่อถึงตอนเช้า บิลลี่เริ่มจากตุ๊กตาหมีตัวใหม่ โดยไม่ทันสังเกตตุ๊กตาหมีตัวโปรดที่เขานอนกอดทุกคืนหายไปจากเตียงนอน บิลลี่ยังคงหยิบของต่าง ๆ ทั้งของเล่น ขนม เสื้อผ้า ออกจากโถวิเศษ ตามที่ใจเขาอยากได้หรือคิดถึง มันมากมายจนแทบจะล้นห้องทีเดียว บิลลี่ไม่ได้สนใจภายนอกเลย แต่ก็แปลกที่วันนี้แม่ไม่ยอมมาเรียกบิลลี่ให้ไปทานอาหารเช้าเลย เสียงเก้าอี้โยกหน้าบ้านที่คุณยายนั่งประจำก็ไม่มีเสียง หรือเจ้าโดอี้สุนัขตัวโปรดก็ไม่วิ่งมาหาบิลลี่เลย
บิลลี่ยังคงมีความสุขกับสิ่งของต่าง ๆ ที่หยิบออกมาจากโถวิเศษ บ่ายแล้วแม่ยังไม่เรียกไปทานอาหารเที่ยง แต่ไม่เป็นไรบิลลี่ยังอิ่มขนมและเครื่องดื่มที่หยิบออกมาจากโถวิเศษ เมื่อเบื่อของเล่นบิลลี่เดินออกมานอกห้องแต่ไม่พบใครเลย ‘ทุกคนคงออกไปข้างนอก ไม่เป็นไรไปรอพ่อที่หน้าบ้านดีกว่า’ บิลลี่คิด เย็นมากแล้วมีเพียงฝูงแกะที่กลับมาบ้าน แต่ไม่มีร่างของพ่อ บิลลี่เริ่มคิดถึงทุกคน ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว อากาศเย็นลงทุกที แต่ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกลับมาที่บ้าน บิลลี่เริ่มกลัวจึงกลับเข้าไปในบ้าน ‘ทุกคนหายไปไหนกันหมดหนอ’ บิลลี่คิดแล้วบิลลี่ก็เริ่มร้องไห้ บิลลี่กลัวมากจนนอนไม่หลับ กลางดึกคืนนั้นบิลลี่ได้พบกับหญิงชราที่ให้โถวิเศษแก่บิลลี่
หญิงชรา : เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ เธอมีความสุขกับของที่เธอต้องการหรือเปล่า
บิลลี่ : ผมมีความสุขกับของที่ได้รับมากครับ แต่มันทำให้ผมต้องเสียคนที่ผมรักไปมากมาย ตอนนี้ผมมีความทุกข์มากกว่าเดิมเสียอีกครับ
หญิงชรา : แต่เธอเป็นคนเลือกเองนะ
บิลลี่ : ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมครับ
หญิงชรา : ได้สิจ๊ะ แต่เธอต้องคืนโถวิเศษและของทั้งหมดที่ได้รับมานะ
บิลลี่ : ได้ครับ ผมยอม
หญิงชรา : เธอจงหลับพักผ่อน พรุ่งนี้เช้าทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม ฉันสัญญา
บิลลี่ยิ้มทั้งน้ำตาให้กับหญิงชรา พยายามจะนอนให้หลับ เพื่อให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม ด้วยความเหนื่อยอ่อนบิลลี่จึงหลับไปในที่สุด ตอนเช้าบิลลี่ตื่นเพราะแม่มาปลุก บิลลี่มองไปรอบ ๆ ห้อง ของต่าง ๆ ที่หยิบออกมาจากโถวิเศษหายไปหมดแล้ว บิลลี่กอดแม่และเริ่มร้องไห้
บิลลี่ : ผมดีใจ ที่ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แม่ : ฝันร้ายหรือลูก ทำไมร้องไห้
บิลลี่ : ผมอยากให้มันเป็นแค่เพียงฝันร้ายเท่านั้นครับ
